Mevsimler çok çabuk geçti.
Doyasıya bir bahar yaşayamadım.
Yaşadığım tüm baharlar,
Tozlu albümde unutulmuş,
Renksiz birer resim gibiydi.
Koca bir ömür böyle tükendi.
Yıllar önce birlikte,
Aynı havayı soluduğumuz halde,
Sanki başka gezegende yaşıyordum.
Farkına bile varamamıştım.
Yanı başımda duran saf güzelliği,
Göremeyecek kadar kör olmuştum.
Şimdiki halimi sorarsan,
Çok değişen bir şey yok.
Derin bir kuyuya düşmüş gibiyim.
Her yer zifiri karanlık.
Yolumu aydınlatacak bir ışık arıyorum.
Bir türlü çıkış yolu bulamıyorum.
Sessiz çığlıklarım,
Karanlık boşlukta yankılanıyor.
Kulaklarımda çınlayan uğultular,
İçimde kopan fırtınalar,
Sanki dipsiz bir kuyuda,
Beni girdabın içine çekiyor.
Sensiz geçen zamanı,
Hiç yaşamamış gibiyim.
Her akşam yollardayım.
Amaçsız bir şekilde,
Boş sokaklarda yürüyorum.
Kaldırımlar bana eşlik ediyor.
Karanlık üzerime çökerken,
Rüzgâr hüzünlü bir şarkı fısıldıyor.
Arkamda yürüyen gölgeler,
Kaldırımlarda ayak seslerim,
Dudaklarımdan dökülen şiirlerim,
Gecenin sessizliğini bozuyor.
Bazen uzaklara dalıp gidiyorum.
Yine sen aklıma geliyorsun.
Hasretin gözümde tütüyor.
Bu günlerde dikkatim çok dağılıyor.
Gecem, gündüzüm,
Hep seni düşünmekle geçiyor.
Ellerimi uzatmak istiyorum.
Sana bir türlü ulaşamıyorum.
Yıldızlar kadar uzaksın.
Aslında seni anlıyorum.
Bana bir arkadaş kadar yakınsın.
Seni kaybetmek istemiyorum.
Bilmeni istediğim bir şey var.
Her nefes alışımda,
Kalbim hep senin için atacak.
Şu üç günlük dünya hayatımda,
Kalan ömrümü,
Seninle birlikte geçirmek isterdim.
İçimde sürekli bir sıkıntı var.
Sonbahar gibi hüzünlüyüm.
Yaprakları dökülmüş,
Yorgun bir çınar ağacı gibiyim.
Dallarımı taşıyacak gücüm kalmadı.
Sert rüzgârlara karşı duramıyorum.
Geriye dönüp baktığımda,
Hayatımda kocaman bir boşluk var.
O boşluğu senin doldurmanı isterdim.
Seninle gülmek, seninle üzülmek,
Uzun uzun sohbetler etmek,
Hayatı birlikte yaşamak isterdim.
Ne yazık ki,
Bu ömür sensiz geçti.
Aylar, yıllar hızla tükendi.
Deli gönül laf dinlemiyor.
Hâlâ gözleri yollarda,
Gelirsin diye bekliyor seni.
Sen içini ferah tut.
Ben uzaktan sevmeye alıştım.
Bu benim bahtsız yazım.
Sana rahatsızlık vermem.
Mutlu olmanı istiyorum.
Seni üzmek istemem.
İçinde gam, keder olmasın.
Yüzünde güller açsın.
Sana gülmek yakışıyor.
Hep böyle kal,
Hiç üzülme sakın.
Gözlerinde mutluluk,
Yüzünde tebessüm eksik olmasın.
Mustafa Kaynak, 20 Ekim 2023
