Güzel çirkin

Bilmez misin dünyanın bin bir halini?
Herkes farklıdır, eğer dökseler içindekilerini.
Sözcükler, kiminin ağzından bal olur akar.
Kiminde ise zehir olur, etrafa ölüm saçar.

Kiminin içi, temiz bir su gibidir.
Duru bir pınar gibi akar.
Etrafa hep neşe saçar.
Sanki yüzünde güller açar.

Kiminin içi bir bataklık gibidir.
İçinden kirli bir su akar.
Etrafa kötü bir koku yayar.
Sanki yüzünde dikenler açar.

Kimisi durgun bir göl gibidir.
Sessiz, sakin yerinde durur.
Etrafa rahatsızlık vermez.
Kimse sesini bile işitmez.

Kimisi patlamaya hazır bir volkan gibidir.
Sanki gözlerinde bir ateş yanar.
Yüzünden hep öfke akar.
Sanırsın içinde büyük bir yangın var.

Kiminin yüzü, ay gibi parlaktır.
Etrafına nur gibi bir ışık saçar.
Herkese huzur verir.
İçimizi hep aydınlatır.

Kiminin kalbi kararmıştır.
Sanırsın, alnında kara bir leke var.
Herkese ıstırap verir.
Sanki içimizi bir sıkıntı kaplar.

Kiminin içinde bir pınar vardır.
Sanki baldan tatlı bir su akar.
Duygular sel olur.
Herkes huzur bulur.

Kiminin içi bir katran gibi karadır.
Sanki içinden zehir gibi bir su akar.
Kara bir bulut gibi içimizi kaplar.
Etrafa hastalık saçar.

Kimisi bir güneş gibi sıcaktır.
Her zaman içimizi ısıtır.
Herkesi rahatlatır.
Sevgisini karşılıksız paylaşır.

Kimisi bir buz gibi donuktur.
İnsanları kendisinden soğutur.
Herkesten uzak durur.
Sevgisini paylaşmaktan yoksundur.

Kiminin gözü, gönlü toktur.
Yağmur gibi bereketi boldur.
Sanki üzerimize rahmet olup yağar.
Her zaman yoksulu kollar.

Kiminin malı mülkü çoktur.
Sanır ondan daha zengin yoktur.
Aslında dünyanın en fakiri odur.
Bunu anlaması çok zordur.

Kiminin içi, sevgi ve şefkat doludur.
Her güzellik içinde bulunur.
Herkesi bir derya gibi kucaklar.
Merhameti koca bir dağı aşar.

Kiminin içi, kin ve haset doludur.
Nefret yüzünden okunur.
Etrafı bir ateş gibi yakar.
Sanki gözlerinden şer akar.

Kiminin güzelliği yüzüne vurur.
İçi dışı hep birdir.
Saatlerce seyretsen, bıkmazsın.
Zaman nasıl geçer, hiç anlamazsın.

Kiminin çirkinliği yüzüne vurur.
İçi dışı kararmıştır.
Sadece bir anlık seyretsen.
Sanki bütün bir gece kabus görmüş sanırsın.

Kiminin yüzüne bakar, çirkin sanırsın.
İçindeki güzelliği görmez hep aldanırsın.
Kiminin yüzüne bakar, güzel sanırsın.
İçindeki çirkinliği görsen arkana bakmadan kaçarsın.

Her zaman gerçeği göremezsin.
Görünüşe çok aldanma.
Her gördüğün güzel olsa,
Bu kadar çirkinlik olmazdı bu dünyada.

Kimsenin içindekini bilemezsin.
Kimsenin niyetini fark edemezsin.
Güzel, çirkin kendini gösterir.
Herkes bir gün kendini ele verir.

Güzel, çirkin ararsan.
Baktığın göz çok önemli.
Hangi gözle bakarsan,
O gözle görürsün her şeyi.

Güzellik düşün herkese.
Her şey güzel görünsün gözünde.
Çirkinlik düşünme hiç kimseye.
Hiçbir şey çirkin gözükmesin gözünde.

İyi niyet beslersen kalbinde,
Hep güzellik taşırsın yüzünde.
Kötü niyet beslersen kalbinde,
Hep çirkinlik taşırsın yüzünde.

Herkes niyetini belli eder.
Kendi yüzünden.
Sen niyetini temiz tut.
Gerisi gelir kendiliğinden.

Mustafa Kaynak, 12 Ağustos 2018

Yayınlayan

Mustafa Kaynak

İstanbul'un Üsküdar ilçesinde dünyaya gelen Mustafa Kaynak, öğretim hayatını tamamladıktan sonra uzun yıllar bankacılık ve finans sektöründe çalışarak kariyerini noktalamıştır. Mustafa Kaynak yayınladığı şiir kitabı dışında roman, deneme ve araştırma yazıları yazmaya devam etmektedir. Başlıca yayınlanan eserleri: Güz Yaprakları, Kayıp Nesil, Mayıs, Mor Dağların Ötesi.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir